Συνέντευξη – Θανάσης Παπαγεωργίου

Συνέντευξη – Θανάσης Παπαγεωργίου
12/02/2021

Θανάση, κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία του γενικότερου πρότζεκτ «Με όλες τους τις δυνάμεις», είναι μια πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια. Πώς προέκυψε η σκέψη για την πραγματοποίησή του, με φόντο τη δωρεά των εσόδων στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων με Νεοπλασματική Ασθένεια «Η Πίστη»; Ήταν κάποια προσωπική εμπειρία που σε ώθησε; Κάποια συζήτηση ή επίσκεψη που ενδεχομένως έκανες στον Σύλλογο «Η Πίστη»; Κάτι άλλο;

Θ.Π.: Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έχω μία ιδιαίτερη ευαισθησία όσον αφορά θέματα που έχουν να κάνουν με παιδιά. Υπήρχε στο μυαλό μου εδώ και χρόνια η ιδέα για ένα τέτοιο βιβλίο, απλά υποθέτω τώρα ήταν η ώρα να γίνει. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ δημόσια στο τι με ώθησε να πάνε για τον συγκεκριμένο σκοπό τα κέρδη του βιβλίου. Τον σύλλογο δεν τον ήξερα, αλλά αφού επικοινώνησα με έναν επικεφαλής πτέρυγας στο Νοσοκομείο Παίδων, μου πρότεινε δύο συλλόγους και επέλεξα τον έναν.

Στη συλλογή «Με όλες τους τις δυνάμεις» περιλαμβάνονται δεκαπέντε διηγήματα από δεκαέξι συγγραφείς τους οποίους κάλεσες μέσω της διαδικτυακής ραδιοφωνικής εκπομπής «Αλλόκοσμες Ιστορίες». Ποια ήταν η πρώτη τους αντίδραση μόλις τους ενημέρωσες για το σχέδιο που είχες κατά νου και πόσο γρήγορα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα;

Θ.Π.: Όταν ξεκίνησε η εκπομπή τον Μάιο του ’19, ακόμη το επεξεργαζόμουν στο μυαλό μου. Αλλά από την πρώτη εκπομπή, ρώταγα τους καλεσμένους εκτός αέρα αν θα τους ενδιέφερε να συμμετέχουν σε μία τέτοια προσπάθεια. Όλοι, ανεξαιρέτως, απάντησαν θετικά. Μόλις πήρα το τελικό οκ και από τον Ηλία Φουντούλη στην ερώτηση που του είχα κάνει αν θα τον ενδιέφερε να το κυκλοφορήσει από τον εκδοτικό του (Χρονικό), το ξεκίνησα αμέσως. Αρχές Οκτώβρη του ’19 δημιούργησα ένα ομαδικό μήνυμα και μία κρυφή ομάδα στο facebook και ξεκίνησε η δημιουργία του βιβλίου.

Η ανταπόκριση των συμμετεχόντων ήταν άμεση. Ο χαλαρός ήμουν εγώ, χαχαχα! Δεν αισθανόμουν άνετα να πιέσω ανθρώπους που το έκαναν αφιλοκερδώς. Ας πούμε ότι αν γινόταν το Fantasyfest, που ήταν και ο αρχικός μας στόχος ως ημερομηνία κυκλοφορίας, θα είχα βάλει τρικλοποδιά στον εαυτό μου, χαχαχα! Να αναφερθώ εδώ και στον Graham Masterton και την Dawn Harris. Γνωρίζοντας πως ο Masterton είναι πολύ προσιτός άνθρωπος, του έστειλα ένα μήνυμα στο facebook και μου απάντησε κατευθείαν θετικά! Ούτε να μου πει για συμβόλαια, δικαιώματα, ούτε τίποτα! Προφανώς μίλησε και στην Dawn για αυτό και μου έστειλαν ένα διήγημα που έγραψαν μαζί. Μπήκε πρώτο στο βιβλίο και είναι και το πιο κάφρικο της ανθολογίας. Ξεκινάει δυνατά!

Θα ήθελα να μας πεις την πιο όμορφη αλλά και την πιο δύσκολη στιγμή από τη μέρα που απηύθυνες το κάλεσμα μέχρι τη στιγμή που κράτησες το πρώτο αντίτυπο στα χέρια σου.

Θ.Π.: Υπήρχαν αρκετές όμορφες στιγμές. Όταν ήρθε στα χέρια μου το πρώτο διήγημα και συνειδητοποίησα ότι αυτό που είχα στο μυαλό μου τόσα χρόνια αρχίζει να πραγματοποιείται. Και με κάθε διήγημα που μου ερχόταν, το συνειδητοποιούσα όλο και περισσότερο. Εντάξει, η στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου δεν υπήρχε. Ήμουν σε αναμμένα κάρβουνα τις μέρες που περιμέναμε ειδοποίηση από τον τυπογράφο να μας πει ότι είναι έτοιμο. Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν οι τελευταίοι 1-2 μήνες πριν την κυκλοφορία. ΠΑΡΑ πολύ άγχος. Υπήρχαν μέρες που μίλαγα ταυτόχρονα με 3-4 άτομα ξεχωριστά. Αλλαγές της τελευταίας στιγμής, να προσθέσουμε κάτι, να αφαιρέσουμε κάτι, να μιλάω με την Άρτεμις (επιμέλεια) μέσω email, να μιλάω με την Κιάρα (σελιδοποίηση) μέσω messenger, σε άλλο email να μιλάω με τον Ηλία ή τον πατέρα του τον κύριο Χρυσόστομο, με την πρόεδρο του συλλόγου Πίστη σε άλλο. Γενικά ένας πανικός. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά και με το που μου είπαν ότι έφυγε για τυπογραφείο, ξέχασα εντελώς το άγχος των τελευταίων εβδομάδων.

Όταν επικοινώνησες για πρώτη φορά με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων με Νεοπλασματική Ασθένεια «Η Πίστη» και τους ενημέρωσες για το τι σκόπευες να κάνεις, ποια ήταν η πρώτη τους αντίδραση;

Θ.Π.: Λόγω της κατάστασης με τον κορωνοϊό, στην αρχή ήταν λίγο δύσκολη η επικοινωνία. Γιατί για ευνόητους λόγους, δεν μαζευόντουσαν στα γραφεία του συλλόγου, ούτε έκαναν διοικητικά συμβούλια, οπότε πήρε λίγο χρόνο μέχρι να τους βρω και να πάρω το τελικό οκ. Πάντως από τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο του ’20 που άρχισα να μιλάω απευθείας με την πρόεδρο του συλλόγου, την κυρία Αναστασία Σταματέα, τα πάντα έγιναν πιο εύκολα. Ήταν πολύ ευγενική και τρομερά εξυπηρετική. Μόλις έμαθε τι θέλω να κάνω (μέσω email, αρκετά πριν τον Αύγουστο που ανέφερα), ενθουσιάστηκε με την ιδέα και μου έδωσε το «πράσινο φως». Αρχίσαμε να μιλάμε τηλεφωνικά πιο μετά, την περίοδο που ανέφερα, και είδα (άκουσα) τον ειλικρινή ενθουσιασμό της και την πρόθεσή της να μας βοηθήσει σε ό,τι τη χρειαστώ. Μας έστειλε και ένα ευχαριστήριο σημείωμα εκ μέρους του συλλόγου.

Από την επικοινωνία σου με τα άτομα/μέλη/εργαζόμενους του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων με Νεοπλασματική Ασθένεια «Η Πίστη», ποια θεωρείς πως είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που παρουσιάζονται στο καθημερινό έργο του Συλλόγου; Ελλείψεις σε προσωπικό; Σε υλικοτεχνικές υποδομές; Στη στήριξη από την πολιτεία; Στη συνεισφορά του κόσμου;

Θ.Π.: Από όσα έμαθα, ο Σύλλογος έχει ανάγκη χορηγιών οικονομικών, δεδομένων και των συνθηκών όπου οι αθλητικές-κοινωνικές εκδηλώσεις έχουν διακοπεί, οπότε δεν υπάρχει πηγή εσόδων. Αλλά επειδή την ψυχοκοινωνική μέριμνα στο νοσοκομείο την έχει αναλάβει η «Πίστη» με ένα budget διόλου ευκαταφρόνητο, τα πράγματα έχουν δυσκολέψει. Σίγουρα και η πολιτεία πρέπει να συνδράμει έξτρα επ’ αυτού με έκτακτες επιχορηγήσεις.

Θέλω να αναφέρω επίσης, ότι παρόλο που το δικαιούνται, δεν έχουν θέσει το προσωπικό σε αναστολή, διότι είναι απαραίτητο στο νοσοκομείο λόγω των συνθηκών της εποχής. Αυτά είναι που έμαθα από τον σύλλογο και την κυρία Σταματέα. Θα μου επιτρέψεις τώρα ένα προσωπικό και λίγο πιο γενικό σχόλιο. Έχω να πω πως βλέπουμε ένα σχέδιο (δεκαετιών) απαξίωσης και αποδυνάμωσης της δημόσιας υγείας (γενικότερα) από όλες τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει, ανεξαρτήτως χρώματος και πολιτικής κατεύθυνσης. Και όλα αυτά, για να εξυπηρετήσουν τους κολλητούς τους, που έχουν τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Έχουν καταντήσει ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό να πολεμάνε με σφεντόνες ενώ έχουν απέναντί τους τανκς και πυραύλους. Είναι πραγματικά ντροπή. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την παιδεία και τους δάσκαλους/καθηγητές. Πλήρης απαξίωση στους δύο πιο σημαντικούς τομείς ΟΛΩΝ των κρατών. Τα δύο κυριότερα αγαθά που πρέπει να έχει ένας λαός! Πραγματικά θέλω να μιλήσω με πιο σκληρά λόγια, αλλά θα κρατηθώ. Είναι εξοργιστικό.

Το βιβλίο «Με όλες τους τις δυνάμεις» μετράει μόλις λίγες μέρες κυκλοφορίας κι όμως το αναγνωστικό κοινό δείχνει να ανταποκρίνεται στο κάλεσμα παραπάνω από απλά επαρκώς. Ως συντονιστής όλης αυτής της προσπάθειας, τι μήνυμα θα έστελνες στους αναγνώστες;

Θ.Π.: Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους στήριξαν και στηρίζουν το βιβλίο. Ο κορωνοϊός μας έβαλε λίγες τρικλοποδιές στη διανομή, αλλά τώρα που άνοιξαν τα βιβλιοπωλεία θα πάει το βιβλίο παντού. Παρ’ όλα τα προβλήματα πάντως, ο κόσμος το ζήταγε και έχει πάει ήδη σε όλες τις γωνιές της Ελλάδος! Μόνο χαρά μου δίνει όταν βλέπω φωτογραφίες, από Χανιά, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Θεσσαλονίκη, Έδεσσα, Νάουσα, Σπάρτη και πολλά άλλα μέρη! Το παίρνει πολύς κόσμος για να στηρίξει την προσπάθεια, ελπίζω να τους αρέσει και το περιεχόμενο. Όπως είπε και μία ψυχή, μιλάμε για all-starcast. Έχουμε κάποια από τα κορυφαία ονόματα της λογοτεχνίας του Φανταστικού στην Ελλάδα. Και όχι μόνο βέβαια, μιας και συμμετέχει και ο παγκοσμίου φήμης συγγραφέας τρόμου Graham Masterton όπως είπαμε και πριν, με την Dawn Harris. Όσοι με ξέρουν προσωπικά, γνωρίζουν πως δεν λέω πράγματα που δεν πιστεύω απλά για να τα πω. Πραγματικά λοιπόν, πιστεύω πως είναι μία από τις καλύτερες ανθολογίες που έχουν κυκλοφορήσει! Πιστεύω πάρα πολύ στο περιεχόμενο και γι’ αυτό θέλω πολύ να αρέσει και στους ανθρώπους που θα δώσουν 15 ευρώ από το υστέρημά τους για να το αγοράσουν. Να πω επίσης πως όποιος δεν το βρίσκει, μπορεί να το ζητήσει από ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ βιβλιοπωλείο της Ελλάδας. Να τους πει τίτλο, εκδόσεις (Χρονικό) και αν θέλει να βοηθήσει λίγο περισσότερο τον βιβλιοπώλη, να πει και πως τη διανομή του βιβλίου την έχουν αναλάβει οι Εκδόσεις του Εικοστού πρώτου (Ζαλόγγου 9, Αθήνα, 106 78, τηλ.: 2103800520).

Και μία ερώτηση διαφορετική. Διαβάζουμε στο βιβλίο ότι αγαπάς τη λογοτεχνία του φανταστικού, τα soundtracks ταινιών τρόμου, το μέταλ και τις συναυλίες. Θα ήθελα να μας αναφέρεις τον κορυφαίο συγγραφέα φανταστικής λογοτεχνίας κατά τη γνώμη σου, το καλύτερο soundtrack ταινίας, την αγαπημένη σου μπάντα μέταλ και την κορυφαία συναυλία που έχεις παρευρεθεί.

Θ.Π.: Αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Clive Barker και αγαπημένο μου βιβλίο ο Υφαντόκοσμος (μαζί με τον Κλέφτη του πάντοτε). Αν και διάβασα πέρσι το “Swansong” του Robert McCammon και το λάτρεψα. Δεν πιάνει πρώτη θέση βέβαια, αλλά μπήκε χαλαρά στην πεντάδα. Αγαπημένο soundtrack το Suspiria των Goblin. Το ομώνυμο είναι και το εναρκτήριο κομμάτι της εκπομπής φυσικά! Αγαπημένη ροκ μπάντα, AC/DC. Αγαπημένη μέταλ μπάντα, Twisted sister. Και παρ’ όλα αυτά, είμαι περισσότερο του doom. Άντε να με πιστέψουν όταν τους λέω τις αγαπημένες μου μπάντες. Χαχαχα! Τώρα για συναυλία είναι πραγματικά αδύνατον να πω μόνο μία. Έχω πάει σε περίπου 400 συναυλίες, οπότε καταλαβαίνεις πως δεν γίνεται να πω μία. Θα κλέψω λοιπόν λίγο και θα πω ότι αγαπημένες μου συναυλίες, είναι οι 3 φορές που έχω δει τους AC/DC, οι 4 που έχω δει Twisted sister και θα πω και την ίσως πιο ιδιαίτερη συναυλία που έχω πάει, τους Saviour Machine στο Ρόδον το ’98. Κάθε φορά που τη σκέφτομαι, ανατριχιάζω.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να στείλεις ένα μήνυμα από καρδιάς σε όλα τα παιδιά που πάσχουν από νεοπλασματική νόσο και που πιθανόν τώρα να διαβάζουν το βιβλίο ή τις απαντήσεις σου.

Θ.Π.: Ελπίζω να μη διαβάζουν το βιβλίο, γιατί θα με κυνηγάνε οι γονείς τους (γέλια). Το βιβλίο είναι αυστηρά για άνω των 18! Το τονίζω κάθε φορά, γιατί πολλοί μπορεί να μπερδέψουν τον σκοπό με το περιεχόμενο και να πουν ότι αφού πάνε τα λεφτά για παιδιά, και το βιβλίο για παιδιά θα είναι. Όχι. Περιέχει διηγήματα τρόμου και φαντασίας. Έχουμε βάλει και το 18 σε εμφανές σημείο στο οπισθόφυλλο, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Ξέρω ότι αυτό που περνάνε αυτά τα παιδιά και οι γονείς τους, είναι κάτι το τρομακτικό. Γι’ αυτό χρειάζεται να βάζουν όλες τους τις δυνάμεις για να το πολεμήσουν. Να βγουν νικητές από τη Μάχη. Και γι’ αυτό βάλαμε κι εμείς όλες μας τις δυνάμεις για να τους βοηθήσουμε στον βαθμό που μπορούμε, να γίνει ο αγώνας αυτός έστω και λίγο πιο εύκολος. Αν καταφέρουμε να βοηθήσουμε έστω και ένα παιδί, κάνοντας τον αγώνα του έστω και κατά 1% πιο εύκολο, θα θεωρήσω ότι πετύχαμε τον σκοπό μας. Και να ξέρουν ότι έχουν τον γρύπα με το σημάδι της σπείρας* στο πλευρό τους. Μη μασάτε ρε!

*ο γρύπας που καβαλάει το παιδί στο εξώφυλλο, στην αρχαία Ελλάδα, συμβόλιζε τη δύναμη. Και η σπείρα που βλέπετε στο μπράτσο του, συμβόλιζε τη ζωή. Είθε να σας συντροφεύουν για πάρα πολλά χρόνια ακόμα και να σας κρατάνε ασφαλείς!

Σε ευχαριστώ θερμά για τις απαντήσεις και εύχομαι εσύ, αλλά και όλοι όσοι συνέβαλαν στην έκδοση του βιβλίου «Με όλες τους τις δυνάμεις», να πετύχετε πολλά περισσότερα και από όσα είχατε αρχικά ονειρευτεί.

Θ.Π.: Εγώ ευχαριστώ πολύ για τη στήριξη. Και μην ξεχνάτε. Η στήριξή σας, δύναμή τους!