|
Σκοπός της εκδήλωσης είναι να ενημερωθεί το ευρύ κοινό για το έργο των λησμονημένων Ελλήνων ιατρών, Ιάκωβου Πυλαρινού (1659-1718) από την Κεφαλλονιά και Εμμανουήλ Τιμόνη (1650-1741;) από την Χίο. Οι οποίοι, αν και είναι διεθνώς πρωτοπόροι της ανοσολογίας, δεν έτυχαν από την επιστημονική κοινότητα της χώρας μας και την πολιτεία, ανάλογης τιμητικής διάκρισης.
Για συμβολικούς λόγους, ανάδειξη της ιδιαίτερης επιστημονικής-ιστορικής βαρύτητας, η εκδήλωση φιλοξενείται στο αμφιθέατρο “Ιωάννης Δρακόπουλος” του Εθνικού μας Πανεπιστημίου. Η ιστορία της ευλογιάς του ανθρώπου αρχίζει από το πρώτο διαπιστωμένο κρούσμα, τον Ραμσή τον Ε΄ το 1149 πΧ, και τελειώνει με την ανακοίνωση του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας για την εξάλειψή της από τον Πλανήτη το 1980. |
Στην επετειακή αυτή ομιλία (συμπλήρωση τριακοσίων χρόνων από την ανακοίνωση της μεθόδου), ιδιαίτερη έμφαση δίνεται, στις δύο πρώτες παγκοσμίως, ταυτόχρονες και διαφορετικές ανακοινώσεις μεθόδου εμβολιασμού (Ευλογιασμός) κατά της ευλογιάς του ανθρώπου, και κατά οποιασδήποτε νόσου, από τους δύο φημισμένους Έλληνες ιατρούς, τον Δεκέμβριο του 1713 στο "περιοδικό" Philosophical Transaction vol. XXIX London.
Το θέμα της παρουσίασης έχει ιδιαίτερο ελληνικό ενδιαφέρον, αφού είναι προσφορά Ελλήνων ιατρών, στην παγκόσμια ιατρική. Οι δύο Έλληνες ιατροί θεωρούνται σκαπανείς της ανοσολογίας και δυστυχώς έχουν λησμονηθεί. Είχαν σπουδάσει στην Ιταλία στην Ιατρική Σχολή της Πάντοβας και γίνεται μια προσπάθεια να πολιτογραφηθούν ως Ιταλοί. Έζησαν στην Κωνσταντινούπολη και θεωρούνται Τούρκοι.
Τη μέθοδο του Ευλογιασμού βελτίωσε, μετεξέλιξε, σε Δαμαλισμό ο Edward Jenner, την δημοσίευσε το 1798, σχεδόν ενενήντα χρόνια αργότερα και πήρε όλη τη δόξα. Είναι γνωστό ότι ο Jenner είχε εμβολιαστεί με τη μέθοδο του Ευλογιασμού και δεν το αναφέρει πουθενά, ούτε στο μουσείο του μνημονεύονται οι δύο Έλληνες ιατροί.
Η εξάλειψη της ευλογιάς του ανθρώπου από τον Πλανήτη, με τη χρήση των εμβολίων, είναι ένα μοναδικό, μεγάλο ιστορικό γεγονός, η πρώτη και δυστυχώς η τελευταία φορά, μέχρι στιγμής, που μια νόσος του ανθρώπου εξαλείφεται ολοκληρωτικά. Ας ελπίσουμε ότι τα φυλασσόμενα δείγματα του ιού της ‘‘τρομερής’’ αυτής νόσου δεν θα πέσουν σε χέρια ‘‘ακατάλληλα’’. Να σημειωθεί ότι η ευλογιά του ανθρώπου μόνο τον 20ο Αιώνα σκότωσε 300 έως 500 εκατομμύρια ανθρώπους.
Ας είναι και αυτό ένα ακόμα μήνυμα, προς τους λίγους αλλά επικίνδυνους για την κοινωνία "αντιεμβολιαστές".
Ο Δρ. Χρ. Φουντούλης τελείωσε την κτηνιατρική Σχολή του ΑΠΘ (1972), έλαβε το διδακτορικό δίπλωμα (PhD) στο Wye College London (1976) και έχει εργαστεί στη βιομηχανία φαρμάκων – εμβολίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
ΙΚΑΡΙΑΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ – ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΙΚΑΡΙΑΣ,
Σεμιτέλου 4, 11528 Αθήνα
Τηλ.: 2106945708668 - e-mail: stamatisvassilaros@gmail.com
Το θέμα της παρουσίασης έχει ιδιαίτερο ελληνικό ενδιαφέρον, αφού είναι προσφορά Ελλήνων ιατρών, στην παγκόσμια ιατρική. Οι δύο Έλληνες ιατροί θεωρούνται σκαπανείς της ανοσολογίας και δυστυχώς έχουν λησμονηθεί. Είχαν σπουδάσει στην Ιταλία στην Ιατρική Σχολή της Πάντοβας και γίνεται μια προσπάθεια να πολιτογραφηθούν ως Ιταλοί. Έζησαν στην Κωνσταντινούπολη και θεωρούνται Τούρκοι.
Τη μέθοδο του Ευλογιασμού βελτίωσε, μετεξέλιξε, σε Δαμαλισμό ο Edward Jenner, την δημοσίευσε το 1798, σχεδόν ενενήντα χρόνια αργότερα και πήρε όλη τη δόξα. Είναι γνωστό ότι ο Jenner είχε εμβολιαστεί με τη μέθοδο του Ευλογιασμού και δεν το αναφέρει πουθενά, ούτε στο μουσείο του μνημονεύονται οι δύο Έλληνες ιατροί.
Η εξάλειψη της ευλογιάς του ανθρώπου από τον Πλανήτη, με τη χρήση των εμβολίων, είναι ένα μοναδικό, μεγάλο ιστορικό γεγονός, η πρώτη και δυστυχώς η τελευταία φορά, μέχρι στιγμής, που μια νόσος του ανθρώπου εξαλείφεται ολοκληρωτικά. Ας ελπίσουμε ότι τα φυλασσόμενα δείγματα του ιού της ‘‘τρομερής’’ αυτής νόσου δεν θα πέσουν σε χέρια ‘‘ακατάλληλα’’. Να σημειωθεί ότι η ευλογιά του ανθρώπου μόνο τον 20ο Αιώνα σκότωσε 300 έως 500 εκατομμύρια ανθρώπους.
Ας είναι και αυτό ένα ακόμα μήνυμα, προς τους λίγους αλλά επικίνδυνους για την κοινωνία "αντιεμβολιαστές".
Ο Δρ. Χρ. Φουντούλης τελείωσε την κτηνιατρική Σχολή του ΑΠΘ (1972), έλαβε το διδακτορικό δίπλωμα (PhD) στο Wye College London (1976) και έχει εργαστεί στη βιομηχανία φαρμάκων – εμβολίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
ΙΚΑΡΙΑΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ – ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΙΚΑΡΙΑΣ,
Σεμιτέλου 4, 11528 Αθήνα
Τηλ.: 2106945708668 - e-mail: stamatisvassilaros@gmail.com
|
Μπορείτε να κατεβάσετε την αναλυτική παρουσίαση εδώ:
|
| ||
Πυλαρινός, Ιάκωβος.
Έλλην ιατρός, ακμάσας τον ΙΖ' αιώνα, πρώτος εισηγητής της μεθόδου του εμβολιασμού εις την επιστήμην (1659—1718). Δεκαετής εστάλη εις Ενετίαν, όπου εδιδάχθη τα εγκύκλια μαθήματα, κατόπιν δ' εσπούδασε την νομικήν και την ιατρικήν εις το πανεπιστήμιον του Παταβίου. Διετέλεσεν αρχίατρος του Ισμαήλ πασά, ιατρός του Καντακουζηνού, αυθέντου της Βλαχίας, αρχίατρος του Πέτρου του Μεγάλου, Ιατρός του αρχιναυάρχου Μοροζίνη και πρόξενος της Ενετίας εν Σμύρνη. Έγραψε: «Nova et tuta Variolas excitendi per transplantationem methodus nuper inventa, in usum traeta, qua rite peracta immunia in posterum praeservantur ab hujusmodi contagio Corpora» (Ενετία 1715) και «Medecina diffesa» (Ενετία 1717). Τό πρώτον του έργον, το οποίον και τον εδόξασεν, εξεδόθη επανειλημμένως, μετεφράσθη δε και εις την γαλλικήν τω 1756 υπό του Montucla. Εις αυτό ο Πυλαρινός περιγράφει πώς εσπούδασε την λαϊκήν μέθοδον του εμβολιασμού κατά της ευλογίας, ήτοι τον ευλογιασμόν, όπως σήμερον καλούν αυτόν. Ο ευλογιασμός ούτος συνίστατο εις τον προφυλακτικόν εμβολιασμόν πύου λαμβανομένου εκ φλυκταίνης πάσχοντος ευλογίαν, διά βελόνης εις τον βραχίονα, τας κνήμας, την κοιλίαν, ησκείτο δε υπό γραϊδίων ειδικευμένων εις την μέθοδον ταύτην από χρόνου μακρού εν Θεσσαλία, Θράκη και Κωνσταντινουπόλει. Πεισθείς ότι η λαϊκή εκείνη μέθοδος, η θεωρουμένη ως δεισιδαιμονική και μαγική, εστηρίζετο επί βάσεων επιστημονικών και εξησφάλιζε πράγματι την ανοσίαν κατά της ευλογίας, προσεπάθησε να ερμηνεύσει τα αποτελέσματα αυτής επί τη βάσει των υγροπαθολογικών του πεποιθήσεων. Την αυτήν εποχήν έτερος Έλλην ιατρός, ο Χίος Εμμανουήλ Τιμόνης, ανεκοίνωσεν ομοίας επί του εμβολιασμού παρατηρήσεις του είς την Βασιλικήν εταιρείαν της Αγγλίας και τω 1715 εξέδωκε σχετικήν πραγματείαν υπό τόν τίτλον «Historia variolarum quae per incisionem excitantur» (Constantiae 1715). Έκτοτε ο ευλογιασμός, διαδοθείς και υπό άλλων, αλλά προ πάντων εν Αγγλία υπό της λαίδης Montague από του 1718 και εντεύθεν, έγινε κοινός εις ολόκληρον την Ευρώπην, μέχρι του 1798, οπότε ο Edouard Jenner εδημοσίευσεν εν Λονδίνω την πραγματείαν του «Έρευναι επί των αιτίων και των αποτελεσμάτων της δαμαλίτιδος», διά της οποίας εισήχθη ο δαμαλισμός, αντικαταστήσας τον πεπαλαιωμένον και ατελή ευλογιασμόν.
[Πρβλ. Γ. Δεστούνη, «Οι πραγματικοί εισηγηταί του εμβολιασμού, Πυλαρινός και Τιμόνης» (1929).] Γ. Δεςτουνης
Από την Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια του Δρανδάκη
Έλλην ιατρός, ακμάσας τον ΙΖ' αιώνα, πρώτος εισηγητής της μεθόδου του εμβολιασμού εις την επιστήμην (1659—1718). Δεκαετής εστάλη εις Ενετίαν, όπου εδιδάχθη τα εγκύκλια μαθήματα, κατόπιν δ' εσπούδασε την νομικήν και την ιατρικήν εις το πανεπιστήμιον του Παταβίου. Διετέλεσεν αρχίατρος του Ισμαήλ πασά, ιατρός του Καντακουζηνού, αυθέντου της Βλαχίας, αρχίατρος του Πέτρου του Μεγάλου, Ιατρός του αρχιναυάρχου Μοροζίνη και πρόξενος της Ενετίας εν Σμύρνη. Έγραψε: «Nova et tuta Variolas excitendi per transplantationem methodus nuper inventa, in usum traeta, qua rite peracta immunia in posterum praeservantur ab hujusmodi contagio Corpora» (Ενετία 1715) και «Medecina diffesa» (Ενετία 1717). Τό πρώτον του έργον, το οποίον και τον εδόξασεν, εξεδόθη επανειλημμένως, μετεφράσθη δε και εις την γαλλικήν τω 1756 υπό του Montucla. Εις αυτό ο Πυλαρινός περιγράφει πώς εσπούδασε την λαϊκήν μέθοδον του εμβολιασμού κατά της ευλογίας, ήτοι τον ευλογιασμόν, όπως σήμερον καλούν αυτόν. Ο ευλογιασμός ούτος συνίστατο εις τον προφυλακτικόν εμβολιασμόν πύου λαμβανομένου εκ φλυκταίνης πάσχοντος ευλογίαν, διά βελόνης εις τον βραχίονα, τας κνήμας, την κοιλίαν, ησκείτο δε υπό γραϊδίων ειδικευμένων εις την μέθοδον ταύτην από χρόνου μακρού εν Θεσσαλία, Θράκη και Κωνσταντινουπόλει. Πεισθείς ότι η λαϊκή εκείνη μέθοδος, η θεωρουμένη ως δεισιδαιμονική και μαγική, εστηρίζετο επί βάσεων επιστημονικών και εξησφάλιζε πράγματι την ανοσίαν κατά της ευλογίας, προσεπάθησε να ερμηνεύσει τα αποτελέσματα αυτής επί τη βάσει των υγροπαθολογικών του πεποιθήσεων. Την αυτήν εποχήν έτερος Έλλην ιατρός, ο Χίος Εμμανουήλ Τιμόνης, ανεκοίνωσεν ομοίας επί του εμβολιασμού παρατηρήσεις του είς την Βασιλικήν εταιρείαν της Αγγλίας και τω 1715 εξέδωκε σχετικήν πραγματείαν υπό τόν τίτλον «Historia variolarum quae per incisionem excitantur» (Constantiae 1715). Έκτοτε ο ευλογιασμός, διαδοθείς και υπό άλλων, αλλά προ πάντων εν Αγγλία υπό της λαίδης Montague από του 1718 και εντεύθεν, έγινε κοινός εις ολόκληρον την Ευρώπην, μέχρι του 1798, οπότε ο Edouard Jenner εδημοσίευσεν εν Λονδίνω την πραγματείαν του «Έρευναι επί των αιτίων και των αποτελεσμάτων της δαμαλίτιδος», διά της οποίας εισήχθη ο δαμαλισμός, αντικαταστήσας τον πεπαλαιωμένον και ατελή ευλογιασμόν.
[Πρβλ. Γ. Δεστούνη, «Οι πραγματικοί εισηγηταί του εμβολιασμού, Πυλαρινός και Τιμόνης» (1929).] Γ. Δεςτουνης
Από την Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια του Δρανδάκη
Σχετικά αρχεία:
| 1713_ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ_ΕΛΛΗΝΙΚΑ.pdf |
| 1713_ΤΙΜΟΝΗΣ_ΕΛΛΗΝΙΚΑ.pdf |
